1 i 2 List do Koryntian

Listy do Koryntian należą do wielkich listów św. Pawła. Są dwoma spośród kilku pism skierowanych do gminy w Koryncie.
Pierwszy z nich powstał prawdopodobnie ok. 56 r. w Efezie (podczas trzeciej wyprawy misyjnej), drugi – pod koniec 57 r. w Macedonii (również trzecia wyprawa).
Pierwszy List do Koryntian jest reakcją na spory wynikłe we wspólnocie korynckiej po opuszczeniu jej przez Pawła i zajęciu jego miejsca przez Apollosa. Zawiera pouczenia dotyczące jedności wspólnoty, mądrości krzyża, grzechów adresatów (kazirodztwa, rozstrzygania sporów przed sądami pogańskimi, swobody obyczajów), małżeństwa, dziewictwa. Podaje praktyczne wskazania dotyczące zebrań liturgicznych, przekazuje prawdy o charyzmatach, o tajemnicy Kościoła jako nadprzyrodzonego ciała Chrystusa, miłości i zmartwychwstaniu. Zawiera słynny „Hymn o miłości” (rozdz. 13).
Drugi List do Koryntian jest jednym z najbardziej osobistych pism Pawła, gdyż autor broni w nim swej apostolskiej godności. Przekazuje przy tym naukę o odkupieniu, podkreślając potrzebę dobrych uczynków (modlitwy, jałmużny i napomnień braterskich). Porusza też temat sądu ostatecznego, paruzji i zmartwychwstania.