Księga Estery

Księga Estery jest jedną z ostatnich ksiąg historycznych Starego Testamentu, a w Biblii Hebrajskiej należy do zbioru Pism (ostatnia księga Pięciozwoju). Ponieważ w Septuagincie dołączono do niej fragment 10,4-16,24, jest on uważany za deuterokanoniczny i odrzucany przez Żydów i protestantów.
Powstała w okresie hellenistycznym (III-II w. przed Chr.).
Bohaterką księgi jest młoda Izraelitka przebywająca na dworze króla perskiego Kserksesa i jej opiekun Mardocheusz. Księga opisuje, w jaki sposób udało się im zapobiec zagładzie Żydów planowanej przez wezyra perskiego, Hamana. Wydarzenie to dało początek żydowskiemu świętu Purim, nazywanemu też świętem Losów (od losu rzuconego przez Hamana w celu wyznaczenia daty zagłady). Estera, podobnie jak Judyta, dzięki uratowaniu ludu izraelskiego uchodzi w tradycji i liturgii za typ Maryi.

Apokryfem są Dodatki do Księgi Estery.
Składa się na nie sześć wstawek. Niektóre stare rękopisy greckie i łacińskie umieszczają przed pierwszym rozdziałem 17 wersetów opisujących sen Mardocheusza i wykrycie spisku przeciw królowi (Est 11:2 do 12:6, Wk). Drugi dodatek następuje po Estery 3:13 (13:1-7, Wk) i zawiera tekst dekretu królewskiego nakazującego zagładę Żydów. Na zakończenie rozdz. 4 (13:8 do 14:19, Wk) dodano modlitwy Mardocheusza i Estery. Dodatek czwarty umiejscowiony jest po 5:2 (15:1-19, Wk), a opisuje audiencję Estery u króla. Piąty przytacza dekret królewski zezwalający Żydom na obronę; znajduje się po 8:12 (16:1-24, Wk). Na zakończenie księgi (10:4 do 11:1, Wk) wyjaśniono sen opisany w apokryficznym wstępie.
Umiejscowienie dodatków różni się w zależności od tłumaczenia: w niektórych wszystkie występują na końcu księgi (jak w przekładzie Hieronima), a w innych są powstawiane w tekst kanoniczny.
W pierwszym z tych apokryficznych wtrętów Mardocheusz znajduje się wśród jeńców uprowadzonych przez Nabuchodonozora w 617 r. p.n.e., a przeszło sto lat później, w drugim roku panowania Artakserksesa (Aswerusa), jest wybitną postacią na dworze królewskim. Twierdzenie, jakoby Mardocheusz zajmował wysokie stanowisko na początku panowania tego króla, zaprzecza kanonicznej części Księgi Estery. Owe dodatki apokryficzne są przypuszczalnie dziełem jakiegoś egipskiego Żyda i powstały w II w.p.n.e.