1 i 2 List do Tymoteusza

Listy do Tymoteusza wraz z Listem do Tytusa stanowią grupę tzw. listów pasterskich. Były skierowane do przełożonych wspólnot chrześcijańskich w Efezie.
Oba listy są pseudoepigrafami (nie są cytowane przez najstarszych pisarzy chrześcijańskich, ich język, styl i terminologia odbiegają od listów Pawła, ukazują strukturę Kościoła z przełomu I/II w.) – zredagował je anonimowy autor w latach 90-100.
Listy do Tymoteusza zawierają wiele wskazań duszpasterskich. Do zasadniczych tematów Pierwszego Listu należy troska o właściwy porządek w czasie zgromadzeń liturgicznych, o czystość nauki, modlitwa za wszystkich, przymioty duchownych, przestroga przed błędnymi naukami, sprawa wdów i prezbiterów oraz pouczenia dotyczące służby. Drugi List zachęca do wyznawania nauki Chrystusa, ostrzega przed błędnowiercami i niemoralnym życiem. Podkreśla też prawdę o natchnieniu Pisma świętego. Na koniec, przewidując bliską śmierć, Paweł podsumowuje swoje życie i prosi Tymoteusza, by go odwiedził.